بدن انسان از 5 میلیون فولیکول مو تشکیل شده که به مرور و در طی تکامل این موها شروع به نازک شدن میکند تا دمای بدن را خنک تر نگه دارد و به تنظیم دمای بدن کمک کند. در واقع هدف اصلی از وجود موها بر روی بدن انسان تنظیم دمای بدن و محافظت در برابر ذرات و آلودگی (در اطراف چشم و بینی) است.
استفاده از تیغ به منظور اصلاح مو اولین بار در سال 1876 میلادی در کشور انگلستان اتفاق افتاد، اما در سال 1901 میلادی آقای کینگ ژیلت در کشور آمریکا به فکر ساختن تیغ یکبار مصرف افتاد تا اینکه در سال 1903  اولین نمونه یکبار مصرف را ساخت. ژیلت در سال اول 61 عدد دسته و 180 عدد تیغ یکبار مصرف فروخت. این رقم در سال دوم به 60 هزار دسته و 2 میلیون تیغ رسید
تیغ های یکبار مصرف و تی شکل در مدت حدود یک قرن تغییرات بسیاری در حوزه های مختلف از جمله شکل ظاهری، طراحی دسته ها ، کیفیت و جنس تیغه هاو .... را تجربه کرده تا استفاده از آنها راحتتر ، لذت بخش تر ، سریعتر و همه گیر تر شود. امروزه با وجود انواع روشهای اصلاح و مو زدایی کماکان اپیلاسیون دستی (استفاده از تیغ) محبوب ترین و شایع ترین متد محسوب می شود.

 آغاز تولید و معرفی (دهه ۱۹۷۰)

تاریخچه تیغ‌های یکبار مصرف به دهه ۱۹۷۰ میلادی بازمی‌گردد. این نوع تیغ‌ها برای اولین بار توسط شرکت ژیلت (Gillette) به بازار عرضه شدند. هدف اصلی از تولید این محصول، ارائه روشی سریع، ارزان و بهداشتی‌تر برای اصلاح بود. تیغ‌های یکبار مصرف به دلیل طراحی ساده‌تر و قیمت پایین‌تر، به سرعت محبوب شدند و جایگزین تیغ‌های سنتی که نیاز به نگهداری و تعویض مداوم تیغه داشتند، گشتند.

 توسعه و محبوبیت (دهه ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰)

در دهه ۱۹۸۰، با توسعه تکنولوژی و رقابت بیشتر، شرکت‌های دیگری نیز وارد بازار شدند و به تولید تیغ‌های یکبار مصرف پرداختند. این رقابت باعث بهبود کیفیت تیغ‌ها، ارگونومی بهتر و طراحی‌هایی با چند تیغه شد که امکان اصلاحی تمیزتر و بدون آسیب به پوست را فراهم می‌کرد. در این دوره، تیغ‌های یکبار مصرف به یک کالای مصرفی رایج تبدیل شدند که در فروشگاه‌های زنجیره‌ای، داروخانه‌ها و حتی سوپرمارکت‌ها به‌راحتی قابل دسترس بودند.

 ظهور تیغ‌های چند تیغه‌ای

یکی از نوآوری‌های مهم در تاریخچه تیغ‌های یکبار مصرف، معرفی تیغ‌های چند تیغه‌ای بود. این نوع تیغ‌ها برای اولین بار توسط شرکت ژیلت با مدل Mach3 در دهه ۱۹۹۰ به بازار آمد. این مدل‌ها که دارای سه تیغه بودند، تجربه اصلاح را بهبود بخشیدند و به دلیل کارایی بهتر، درد و سوزش کمتری روی پوست ایجاد می‌کردند.

 تکامل و توجه به محیط زیست (دهه ۲۰۰۰ به بعد)

با گذشت زمان، نگرانی‌ها در مورد آلودگی‌های محیط زیستی ناشی از تیغ‌های یکبار مصرف افزایش یافت. در دهه ۲۰۰۰، شرکت‌ها تلاش کردند تا محصولاتی با قابلیت بازیافت و سازگار با محیط زیست تولید کنند. این موضوع به تولید تیغ‌های یکبار مصرفی منجر شد که از مواد تجزیه‌پذیر ساخته شده بودند یا قسمت‌هایی از آنها قابلیت بازیافت داشتند.

 تغییرات اخیر و نوآوری‌های جدید

در سال‌های اخیر، تیغ‌های یکبار مصرف با طراحی‌های مدرن، انعطاف‌پذیری بیشتر و حتی تیغه‌های با لبه‌های سرامیکی یا نانو تولید می‌شوند. همچنین، با توجه به پیشرفت‌های فناوری، برخی تیغ‌ها دارای نوارهای حاوی مواد نرم‌کننده، روان‌کننده و ضدحساسیت شده‌اند که تجربه اصلاح را بهبود می‌بخشد.